Biyolojik bir hile mi? Zamansız bir arayış mı? Izdırabın mı yoksa mutluluğun mu kaynağı? Aşk, belki de bunların hepsi veya daha fazlasıdır. TED-Ed videosunda ünlü filozofların romantik aşkı nasıl tasavvur ettikleri inceleniyor.
Podcast, Frankfurt Okulu’nun radyo-TV yayınına atfettiği işlevi çok daha etkili bir şekilde yerine getiriyor: Kişilerarası yaşamlarımıza nüfuz ediyor ve ilişkilerimizi olabileceğinden daha sığ ve katı hale sokuyor.
ABD’de köleliğin kaldırılmasının ardından, siyahlar mülkiyet kurumundan hiçbir tazminat almadılar çünkü kaybettikleri mülkleri yoktu. Doğrusu, kendileri kaybedilen mallardı.
Kavram olarak Kürdistan’ın coğrafi, demografik ve politik kullanım ve tanımlanma süreçlerini inceleyen Mardux, arşiv araştırmasında pek çok kaynağa başvuruyor. Bu kaynakların başında ise kuşkusuz haritalar geliyor.
Yaratıcı yönetmen Wyatt Closs ve sanatçı Tatyana Fazlalizadeh, “Black Lives Matter” (Siyah Hayatlar Değerlidir) protestolarının parçası ve ayaklanmaya destek olmak için farklı bir yola başvurdular.
Nesneler, bizi onların zorunluluklarına çeker; alınmayı, kullanılmayı, bir kenara atılmayı veya güvende tutulmayı “isterler”. Belirli bir ortamın/mekanın kullanım biçimine ve ambiyansına işaret ederler.
İnsan doğası hakkındaki iddiaları gerçeğe dönüştüren nedir? Nasıl güvenirlik kazanırlar? Bunlar deneylere, vaka çalışmalarına veya gözlemlere dayanıyor olabilirler ancak, bulgu tek başına yeterli değildir; insanları ikna için bir de hikaye gerek.
Bugün neoliberalizmin kaderini belirleyecek olan şey, virüsün yarattığı ekonomik zararın boyutu değil; virüsün neden sonuçla ilgili beklentilerimizi ne ölçüde dönüştürdüğüdür.
The Economist yazarı Michael Waters, markaların dili kullanarak nasıl kendi kabilelerini yarattını anlatıyor: Bugünlerde içecek siparişi vermek sofistike bir sözlük bilgisi gerektiriyor.
Topraklarında üretilen enerjiye erişme hakları gasp edilen Kürtler, şimdilerde “kaçak” elektrik kullanmakla itham ediliyor. Elektrik meselesini “aydınlatan” fotoğraf Patnos’tan…
Bu direnişe, ulusal mücadele karakterinin ötesinde, demokratik bir deney hüviyeti kazandıran dayanışma, öz yönetim ve kendi kaderini tayin biçimleri, sınırın her iki yanında da gelişmeye devam ediyor.
Evrim aramızdan ayrılalı dört yıl oldu. Tam da bahar gelmişken, gelincikler açacakken… Ardındaki melankoliyle Evrim’e kulak veriyoruz… Melankolik bir yazı Evrim Alataş / 23 Nisan
