Ressam Serpil Odabaşı, toplumsal meselelere eleştirel bakışındaki amacının, varoluşsal yaraların altını çizmek olduğunu söylüyor. Bizzat deneyimlediği öteki olmanın tanınma/sayılma süreçlerine odaklanırken, deneyim ile yorum kesişimini yabancılaştırıcı bir üslupla sınıyor. Çizim, resim ve illüstrasyon alanlarında hem analog hem de dijital tekniklere başvuruyor.

Bir süredir göç üzerine çalışan sanatçı, aşağıda yer alan çalışmalarında da el yapımı, dijital ve suluboyadan oluşan karma bir deneysel teknik izliyor.

Odabaşı, evsizliğin ve görünmezliğin ezici duygusuyla mücadele ederken başına gelenleri anlatıyor bu çalışmalarında. Göçmen, Kürt ve kadın uğrakları, çatlaklarını her seferinde yeniden insan harcı ile doldurmaya gayret ettiği kederli karşılaşmalar onun için. İnsan olma namına, uslanmaz uğultusuyla bedende taşınan telaşlı bir keder.

Odabaşı’nın resimlerinde; bir yerde olamamanın korunaksız zamanlarına yakalanmalara tanık oluyor, bağırsa da çıkmayan sesleri duyuyor, tutunulan umudun yaralayan mekanlarında geziniyoruz.

Göçmen, Kürt ve kadın olmanın belirsiz komşuluğu, parçalanmış aynadaki yansımanın tekinsizliğini çağrıştırıyor. Neye benzediği giderek unutulan, hatırlamaya çalıştıkça yeni kesiklere yol açan bir yansıma…

Öte yandan, duyuların yeniden yorumlandığı imgelerdeki yer-yurt talebi, uzuvların rahatsız edici hareketliliğiyle temsil ediliyor. Odabaşı’nın çalışmaları, yerli-yurtlu beyaz adamların, göçebeliğe/yersiz yurtsuzluğa dair şimdilerde pek moda olan romantik güzellemelerine de güçlü bir itirazı ifade ediyor.

Serpil Odabaşı hakkında

Diyarbakır doğumlu sanatçı, Gazi Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümünden 2001 yılında mezun oldu. İlk kişisel sergisini aynı yıl açan Odabaşı, İstanbul’da 10 yıl resim öğretmenliği yaptı. Toronto Film School’da grafik eğitimi alan sanatçının, 30’dan fazla solo/karma sergisi bulunuyor. Pek çok dergi ve kitap için kapak tasarımı da yapan Odabaşı’nın resimleri, Kanada, Yunanistan, Irak ve Türkiye’de gösterildi.