Sırbistan yapımı belgesel, hapishane sistemi ve özgürlüğün göreliliği hakkında sorular soruyor. Modern toplumdaki kimlik kaybını ustaca metaforlarla çerçeveleyen film, kapatmanın zora dayalı tekrarını huzursuz edici bir “iyimserlikle” anlatıyor.
British Columbia Üniversitesi’nde orman ekolojisi profesörü olan Suzanne Simard, doktora tezini araştırırken şaşırtıcı bir keşif yaptı: Ormanlardaki ağaçlar, kökleriyle bilgi paylaşmalarını sağlayan karmaşık bilgi otobanlarına sahipti.
Venedik Film Festivali’nden Altın Aslan ödüllü Meksika yapımı Toprak ve Ekmek (Tierra y Pan) filminde diyalog ve müzik yok. Sekiz dakikalık bu kısa filmde, kamera olay yerinden uzaklaştıkça, bir ailenin kayıp hikayesi ortaya çıkıyor.
James Miller, Tunus’taki bir mezarlıkta reşit olmayan çocuklarla seks yaptığı iddia edilen Foucault’u sömürgeci bir tavra sahip olmakla eleştirirken, aynı zamanda ondan “neden vazgeçilemeyeceğinin” gerekçesini anlatıyor.
Antik Yunanlılar üzüntüyü “melaina kole” (kara safra) olarak adlandırırken, bedeni sorumlu tutuyorlardı. Günümüzde de klinik depresyon genellikle beyin kimyasallarının dengesizliği olarak anlaşılıyor. Oysa, miadı dolmuş bir paradigma bu.
Aşıda fikri mülkiyetin (patent) kaldırılması ilk kez ciddi bir biçimde dünya gündeminde. Piyasa aktörleri ise buna karşı çıkıyor. İtirazın nedeni, meselenin Covid19 aşısını aşan bir boyutunun olmasından kaynaklanıyor. Söz konusu olan, mevcut salgının yarattığı toplumsal baskının kamusal aşı üretim altyapıları kurmanın yolunu açma ihtimalidir.
Sürgünler, kaçtıkları ve dahil oldukları siyasi topluluklarda önemli rolleri birleştiren bir alanı işgal ederler; eleştirmek, telafi etmek, yeniden düşünmek ve hayal etmek için bir alan. Ama aynı zamanda, ön cephelerinden uzaklaştıkları bir çatışmayı sürdürmeye daha istekli de olabilirler.
Gösterişli ziyafetleri süresince hizmetkarların özenle hizmet ettiği onbir konuk, ritüelistik bir gastronomik katliama katılırlar. Neredeyse diyalogsuz olan bu absürt ve grotesk evrende, mesafesiz tıkınmaya senfonik bir koşuşturma eşlik ediyor.
Batılı analistler, Körfez’i kapitalist devletler arasındaki garip bir anomali olarak görüyorlar. Oysa, diğer kapitalist ülkelerle benzer temel dinamiklere sahipler ve Orta Doğu siyasetini güçlü bir şekilde belirliyorlar.
Trumpçı yaklaşım, siyaseti savaşın başka araçlarla devamı olarak görüyor. Tüm dünyada sol, bu gerici rasyonelin sonuçlarını düşünmeli. Temsil kurumlarının giderek etkisizleştiği bir dönemde çözüm, yeni siyasi arabuluculuklar icat etmektir.
IŞİD ile mücadelede Kürtleri desteklediğini iddia eden ABD, Kürtlerin Rojava’daki devrimci projesini zayıflatmak amacıyla iktidara daha ılımlı bir liderlik getirmeye çalışıyor.
Axel Honneth’e göre, pandeminin demokratik kamusal alan üzerindeki etkileri son derece belirsiz. Krize karşı hızlı ve yoğun önlem ihtiyacı dikey güç kullanımının artmasına yol açıyor. Ama aynı zamanda, hükümetler halk desteğine ve katılımına daha çok bağımlı hale geliyor.
